คำกริยาวิเศษณ์ที่ใช้บอกลักษณะ อาการ หรือท่าทาง

Adverbs of manner tell us how something happens. They are usually placed either after the main verb or after the object.

ทดสอบความรู้ของคุณ

คำกริยาวิเศษณ์ที่ใช้บอกลักษณะ อาการ หรือท่าทางบอกให้เราทราบว่าสิ่งนั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร โดยทั่วไปแล้วจะวางไว้หลังคำกริยาหลักหรือหลังกรรม

ตัวอย่างเช่น

He swims well.
He ran quickly.
She spoke softly.
James coughed loudly to attract her attention.
He plays the flute beautifully. (after the direct object)
He ate the chocolate cake greedily. (after the direct object)

คำกริยาวิเศษณ์ที่ใช้บอกลักษณะ อาการ หรือท่าทางไม่สามารถวางไว้ระหว่างคำกริยาและกรรมตรงได้ ต้องวางไว้ก่อนคำกริยาหรือท้ายอนุประโยคเท่านั้น

ตัวอย่างเช่น

He ate greedily the chocolate cake. [ไม่ถูกต้อง]
He ate the chocolate cake greedily. [ถูกต้อง]
He greedily ate the chocolate cake. [ถูกต้อง]
He gave us generously the money. [ไม่ถูกต้อง]
He gave us the money generously. [ถูกต้อง]
He generously gave us the money. [ถูกต้อง]

หากมีคำบุพบทก่อนหน้าคำกริยาของกรรม คุณสามารถวางคำกริยาวิเศษณ์ที่ใช้บอกลักษณะ อาการ หรือท่าทางไว้ก่อนหน้าคำบุพบทหรือหลังกรรมก็ได้

ตัวอย่างเช่น

The child ran happily towards his mother.
The child ran towards his mother happily.

คำกริยาวิเศษณ์ที่ใช้บอกลักษณะ อาการ หรือท่าทางควรวางต่อท้ายติดกับคำกริยาที่ไม่มีกรรมมารองรับเสมอ (อกรรมกริยาหรือกริยาที่ไม่ต้องมีกรรมมารองรับ)

ตัวอย่างเช่น

The town grew quickly after 1997.
He waited patiently for his mother to arrive.

well, badly, hard และ fast คือ คำกริยาวิเศษณ์ที่ใช้บอกลักษณะ อาการ หรือท่าทางที่พบได้บ่อย ส่วนใหญ่แล้วจะถูกวางไว้หลังคำกริยาเสมอ

ตัวอย่างเช่น

He swam well despite being tired.
The rain fell hard during the storm.

หากในประโยคใด ๆ ก็ตามที่มีคำกริยามากกว่า 1 คำ ตำแหน่งการวางคำกริยาวิเศษณ์ คือ สิ่งที่สำคัญ หากคำกริยาวิเศษณ์ถูกวางไว้ข้างหน้าหรือข้างหลังคำกริยาหลัก คำกริยาวิเศษณ์นั้น ๆ จะทำหน้าที่ขยายคำกริยาเท่านั้น แต่หากคำกริยาวิเศษณ์ถูกวางไว้ท้ายอนุประโยค คำกริยาวิเศษณ์จะทำหน้าที่ขยายการกระทำทั้งหมดที่เกิดขึ้นในอนุประโยคนั้น ๆ โปรดสังเกตความแตกต่างในประโยคต่าง ๆ ดังต่อไปนี้

ตัวอย่าง	ความหมาย
She quickly agreed to re-type the letter.	สิ่งที่เกิดขึ้นเร็ว คือ การเห็นด้วย
She agreed quickly to re-type the letter.	สิ่งที่เกิดขึ้นเร็ว คือ การเห็นด้วย
She agreed to re-type the letter quickly.	สิ่งที่เกิดขึ้นเร็ว คือ การพิมพ์ใหม่อีกครั้ง
He quietly asked me to leave the house.	สิ่งที่เกิดขึ้นอย่างเงียบ ๆ คือ การขออนุญาต
He asked me quietly to leave the house.	สิ่งที่เกิดขึ้นอย่างเงียบ ๆ คือ การขออนุญาต
He asked me to leave the house quietly.	สิ่งที่เกิดขึ้นอย่างเงียบ ๆ คือ การออกจากบ้าน

การใช้ทางวรรณศิลป์

คำกริยาวิเศษณ์ที่ใช้บอกลักษณะ อาการ หรือท่าทางถูกวางไว้ข้างหน้าคำกริยา + กรรมเพื่อเน้นความหมาย

ตัวอย่างเช่น

He gently woke the sleeping woman.
She angrily slammed the door.

บางครั้งผู้เขียนจะวางคำกริยาวิเศษณ์ที่ใช้บอกลักษณะ อาการ หรือท่าทางไว้ตอนต้นของประโยคเพื่อสร้างความสนใจและทำให้เกิดความสงสัยเพื่อกระตุ้นความรู้สึกทำให้อยากอ่านต่อไป